Czarne myśli

Rosa niczym szron błyszczy na trawie,
Ja patrząc w okno siedzę przy kawie.
W głowie tylko jedna myśl mi się tuła,
To ona mą noc skaziła i dzień bólem zatruła.

Serce mi pęka nie wierząc w to co się stało,
Dlaczego życie ten destrukcyjny kurs mi wybrało?
Jak żaglowiec bez steru pchany ku zgubie,
Bez Ciebie pogrążam się w mroku i sens życia gubie.
Nie mogąc znieść naszego rozstania,
Umysł ku czarnym myślom się skłania.
Czarniejszym niż noc w dzikiej głuszy,
Może to mnie wybawi mój ból zagłuszy...

Słońce rozgrzało trawy połacie,
Rosa gdzieś znikła w swej błyszczącej szacie.
Kawa do życia powoli mnie budzi,
Promień słońca przez szybę mój pesymizm studzi.
Może jeszcze nie wszystko stracone,
Jeszcze nie teraz, jeszcze dziś nie utonę...