niedziela, 20 września 2015

Kłótnia

Powiedz czemu się kłócimy,
W słowny oręż się zbroimy?
Czemu rany zadajemy?
Przecież wcale tak nie chcemy.

Życie zmartwień nam nie szczędzi,
Nie raz stawia na krawędzi.
W sobie mamy mieć oparcie,
Całą duszą dawać wsparcie.
Nie potrzebne wiec nam waśnie,
Tak jak mówią stare baśnie,
"Żyli długo i szczęśliwie...".
Chociaż brzmi to bardzo tkliwie,
W takim wzorcu trwać spróbujmy,
Problemami nie przejmujmy.
Jeśli złość się w życie wkradnie,
To niech nami nie zawładnie.
Znajdźmy sposób by się wyżyć,
By nikomu nie ubliżyć.
Nie przeminie nam uroda,
Jeśli pośród będzie zgoda.
Życie w bajkę się nie zmieni,
Nie poskąpi nam złych cieni.
Jednak bez tych złych emocji,
Miłość tylko się umocni...

2 komentarze:

  1. Ten wiersz powinni kazać uczyć się na pamięć na naukach przedmałżeńskich. Bardzo mądry!

    OdpowiedzUsuń
  2. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń